Destacados
Principais cambios nas prestacións por desemprego (xullo 2012)
Actualizado o 28 de xullo coas modificacions a respecto dos contratos a tempo parcial e a súa compatibilidade coas prestacións

A insurrección siria no seu contexto
Stephen Gowans

Libia e os medios de comunicación "alternativos"

Libia: o Imperialismo e a Esquerda
Stephen Gowans

Khrushchev Mentiu, o libro de Grover Furr agora en inglés

Georgian Times entrevista a Grover Furr

As Tres Bagoas do Mundial

Como en Grecia: érguete e anda

Sete toneladas de Lenin en Seattle

Liberdade Arenas!

Novo couce á Historia: a OSCE aproba declarar o 23 de agosto Día das Vítimas do Estalinismo e o Nazismo

Holodomor:
Falsificando a Historia
Biblioteca
Marxista-Leninista

Textos

Un pacto vergonzoso
01/02/2012
25 Comments:
  • At 2/02/2012 01:12:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Boto en falta por parte da CIG, unha liña politica máis xusta. Digoo porque na sua propaganda o que ven a dicir é que unha saida dentro do propio sistema é posíbel, ao estilo de progres como Vincenç Navarro. Como exemplo está este documento, se o Estado loitara contra o fraude teria superavit etc. Onde fica a critica cando menos anticapitalista? Xa non digamos o socialismo...

     
  • At 2/02/2012 04:02:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    CIG acepta subvencions de este MONOPOLIO DE ESTADO IMPERIALISTA...???
    Eu creo que un sindicato que de verdade pretenda defender nas actuais circunstancias non debe de participar na estafa política que é o actual réxime.

    Ale vamos facerlle o traballo a oligarquía ...vamos arranxa-lo capitalismo imos lavarlle a cara e asi perpetuar no tempo a explotación e sufrimento dos traballadores.

    Mentiras e falsas esperanzas a clase traballadora.
    Esto sucede porque non é un sindicato Marxista-leninista... senon un reformista , un simple CAPITALISTA mais.

     
  • At 2/02/2012 06:56:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Un sindicato non é marxista-leninista, nin tan sequera comunista por definición. É o Partido quen é marxista-leninista, é o Partido quen combate polo comunismo, e é o Partido quen, a través da súa militancia, debe conducir aos traballadores afiliados ao sindicato e ao propio sindicato ao carreiro da loita polo socialismo.
    O problema é que, a diferenza de Grecia, aquí, Galiza, non existe ese Partido.

     
  • At 2/02/2012 10:11:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Certo é , debin decir que non é un sindicato de clase obrera.

    Agora que no actual monopolio de estado , tanto aqui coma en Grecia non creo que a loitas legais e parlamentarias exclusivamente servan para derrumba-lo actual réxime.

    os dous partidos comunistas legais non serven ??? o KKE e mailo PCPE e o PCOE teñen publicado acordos en común.

    Eu so considero un partido Marxista-leninista o PCE (r)

     
  • At 2/02/2012 10:15:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Por certo o PCOE creo que coma muito daríalle os pobos de españa un federalismo pero non lembro mención o dereito de autodeterminación no seu programa. Pero igual si.

     
  • At 2/03/2012 06:15:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    A función dos sindicatos é a negociación do precio da mercancia-forza de traballo DENTRO do sistema capitalista de producción de mercancias.Os sindicatos non se cuestionan o traballo asalariado como tal,o máximo que chegan é a un lamento "da pauperación das condicións laborais" da clase obreira.Como diría Marx,queixanse de que o capitalismo crea un proletariado revolucionario,non un proletariado ben domesticado dos que gostan sacar de procesión os nosos sindicalistas como moeda de cambio ou forza de presión nas "suas" negociacións co patrón.
    É para destacar que os que teñen que negociar o precio da nosa forza de traballo esten subvencionados ata as orellas por aqueles que estan máis interesados en reducilo ao máximo.As subvencións que reciben non son máis que unha parte da plusvalia dos traballadores do E.E. e nacións oprimidas polo imperialismo español.Por eso algúns sindicatos calaron como putas ante a invasión de Libia,e chegaron incluso a xustificala.Son organizacións da ARISTOCRACIA OBREIRA (funcionarios publicos,traballadores de grandes empresas privadas e publicas,...).
    Desde o Ministro de Traballo ata o tertuliano de sobremesa,pasando por todo o arco parlamentario,todos coinciden en que os sindicatos son NECESARIOS e son o cauce legal das reinvidicacións laborais (asi ven recollido na constitución burguesa -traducido para nacionalistas:constitución española-).Isto traducido para nos:son necesarios para canalizar a loita obreira e impedir unha explosión imprevista.Son por natureza contrarrevolucionarios.

    Para Anonimo 6:56 (sen animo de ofender,estamos aqui para debater):
    Decir que os sindicatos poden ser conducidos polo carreiro da loita polo socialismo é falso,non só na teoria senon na historicamente.E non só é falso que poidan chegar a ser organizacións de loita polo socialismo,senón que nin sequera poden a chegar a ser organizacións que no socialismo xogen un papel imprescindible (producción-distribución).Iso,en realidade,é anarcosindicalismo (a CNT é un claro exemplo)
    Na revolución rusa foron os consellos obreiros (os soviets),e non os sindicatos,o vehículo da revolución.Na revolución alemana,os sindicatos foron contrarevolucionarios e aliados do matarife Noske.

    A CIG,un sindicato vergonzoso

     
  • At 2/03/2012 08:14:00 da manhã, Anonymous Anónimo said…

    Os sindicatos no socialismo foron (e serán) organizacións imprescindíbeis. E imprescindíbeis para o labor do Partido, que así pode este estar en estreito contacto coa clase que leva a cabo a ditadura proletaria. En contacto con milleiros de obreiros non estrictamente comunistas. Evidentemente, isto require un amplo número de militantes comunistas nas direccións para poder así aplicar as políticas do Partido. Iso foi así na URSS. E o propio Lenin afirma que sen os sindicatos, os comunistas non durarían nada gobernando o país. E si, por suposto, tampouco sería posíbel sen a existencia dos Soviets. Mais os dous, sindicato e soviets, non organizacións que para nada se exclúan.
    Mais o avanzo do proletariado, non sería posíbel sen os sindicatos e, de novo, o seu traballo común co Partido.
    Polo que, o que falta aquí é o Partido.
    Saír do sindicato e crear outras organizacións de carácter obreiro? Como dixo Lenin, unha estupidez tan imperdoábel que equivale ao mellor servizo prestado á burguesía polos comunistas.

     
  • At 2/03/2012 02:10:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Sobre a postura do PCOE no tema da autodeterminación,

    Y respecto a la cuestión nacional ¿Cuál es la línea que sigue la organización?
    Nuestro partido, como está recogido en nuestro programa, considera que a tenor del desarrollo medio-alto de las fuerzas productivas, que permiten que la clase obrera y las clases trabajadoras en general cubran las necesidades de dirección que precisará la futura sociedad, por ello consideramos que el único paso adelante posible es el Socialismo como base económica y la dictadura del proletariado como forma política. Esto es así, una parte del proletariado del estado español poseen carreras universitarias, que bajo el capitalismo muchísimos de ellos jamás ejercerán como consecuencia de la anarquía de la producción, a lo que hay que sumar el aumento del número de empleados técnicos y administrativos con altos conocimientos, consecuencia del desarrollo tecnológico. Por consiguiente, entre las masas trabajadoras existen multitud de trabajadores cualificados para dirigir la sociedad sin necesidad de recurrir a funcionarios y ejecutivos de la burguesía como aconteció en naciones que hasta ahora habían protagonizado revoluciones anticapitalistas.

    El socialismo resolverá el problema nacional existente en el estado. Desde el PCOE reconocemos el derecho de autodeterminación de Cataluña, País Vasco y Galicia siempre que este derecho sea ejercido por las masas trabajadoras de esas naciones y no por aquellos que mercadean con las naciones desde las huestes de la burguesía. El PCOE es enemigo del nacionalismo burgués, así como también lo es de la concepción oportunista del problema nacional y regional que emana del abandono del internacionalismo proletario y de supeditar los intereses de las clases populares a los de las burguesías de las distintas nacionalidades.

    Nuestro Partido defiende la total igualdad de derechos de las nacionalidades y regiones, el derecho a la autodeterminación de las naciones mencionadas anteriormente, es decir, el derecho a la independencia y a la libertad de separación en los términos que mencionamos anteriormente. Pero a la par, hemos de decir que nuestro Partido propugna la aproximación y la más estrecha unión sobre una base auténticamente socialista e internacionalista y esto, como expresábamos al principio, sólo es posible con el Socialismo. El Socialismo resolverá la cuestión nacional.

     
  • At 2/03/2012 03:20:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Creo que Montxo ten razón.

    Entón o sindicato non podería cuestionarse o actual sistema de explotación e non limitarse a melloralo ? O PAME creo que cuestiona o sistema, según deduzco polas declaración da máxima dirixente do KKE.

    Hoxe en día sabemos que as circunstancias non son as mesma que na época das revolucions en Rusia.
    Soviets eran representantes directos dos obreros e soldados(a maioria campesinos),pero os sindicatos ???

    A liña de actuación correcta dun sindicato de clase, eu quería saber. Creo que manterse polo seus propios medios e imprescindible.

    Aqui estan enfrentados a opinión entre Montxo e o seguinte comentario, o cal afirma : "polo que, o que fata aquí é o partido"

    Pero se os sindicatos non pretenden elimina-la explotación asalariada como raios van colaborar co Partido?
    Se son sindicatos burgueses como bem explicou montxo.

    Gracias por explicar.(ainda que teño mais dudas todavía) =D

     
  • At 2/03/2012 03:52:00 da tarde, Anonymous Anónimo said…

    Eu quería saber:
    Na actual réxime de monopolio de estado cál é o primeiro paso posible ou necesario? cara una República democrática e popular ou isto non é posible e so é posible o paso a Dictadura do Proletariado?

    Porqué o PCOE e o PCPE realizaron acordos e un chama a abstención e o outra participa da estafa parlamentaria burguesa e chama a participación?

    Eu a pesares do que predica o PCOE , si considero importante declarar o rechazo ou aceptación de todas a formas de luita pois de isto dedúcese se consideran o actual réxime coma democrático ou mascarada fascista. Esperar a ver se se dan as circunstancias mais favorables, non é isto oportunismo?

    Gracias comentar. Saudos

     
  • At 2/04/2012 01:04:00 da manhã, Anonymous Montxo said…

    "...(referindose as Trade Unions)Forman unha aristocracia dentro da clase obreira;chegaron a obter unha situacion relativamente boa e a aceptan como definitiva.Son os obreiros modelo dos señores Leon Levi e Giffen e son,en verdade,xente moi xentil e tratable,para todo capitalista intelixente en particular e para a clase capitalista en xeral."
    "A verdade é ista:mentres durou o monopolio industrial de Inglaterra,a clase traballadora inglesa participou,en certo grado,das ventaxas deste monopolio.Istas ventaxas distribuironse moi desigualmente entre a clase traballadora;a minoria privilexiada apoderouse da maior parte,pero para a gran masa tiña,ao menos de cando en cando,a sua ventaxa pasaxeira.E ista é a razón pola cal,non houbo en Inglaterra socialismo.Coa catastrofe do monopolio,a clase traballadora inglesa perderá esta posición privilexiada.Verase un dia (sen excluir á minoria privilexiada e dirixente) ó mismo nivel que os traballadores do exterior.E por ista razón en Inglaterra teremos de novo o socialismo"
    "O que eu considero de moito valor que esta momentánea moda de arremeter en grande,nos circulos burgueses,cunha aguada solución de socialismo,e loita de maior valor aún que o progreso que o socialismo fixo,en xeral,en Inglaterra,é o despertar do East-End de Londres.O East-End sacudiuse a sua inerte desesperanza,volveu a vida,convertindose na patria do "Novo Unionismo",isto é,da organización da grande masa dos obreiros "non técnicos".Esta organización pode,en algún sentido,adoptar a forma das vellas unións dos obreiros "técnicos";é,con todo,de carácter esencialmente distinto.As vellas unións conservan as tradicións do tempo en que foron fundadas;consideran o sistema do salario,dado unha vez por todas,como un feito definitivo que,no mellor dos casos,poden modificar un pouco,en interes dos seus asociados...As novas unións,polo contrario,foron fundadas nunha época na que a confianza na eternidade do sistema do salario era violentamente alterada.Os fundadores e os protectores destas novas unións eran socialistas conscientes ou de sentimento;as masas que afluiron a elas,e nas que reposa a sua forza,eran incultas,descuidadas,non tidas en conta pola aritocracia obreira.Pero elas tiñan esta inmensa ventaxa:os seus espirítus son todavia puros,completamente libres da herdanza dos "respetables" prexuícios burgueses,que confunden as testas dos "vellos unionistas" mellor ubicados.E así,vemos agora como estas novas unións toman a dirección do movimento obreiro,e como,cada vez máis,levan a remolque ás ricas e orgullosas "vellas" unións."
    "Sen duvida,a xente do East-End incurriron en erros colosais;pero os cometeron tamen os seus antecesores,os cometen todavia hoxe os socialistas doctrinarios,que os miran por encima do hombro.Unha gran clase,como unha gran nación,nunca aprende máis rápido que a través das consecuencias dos seus propios erros.E a pesar dos erros posibeis do pasado,do presente e do futuro,o despertar do East-End de Londres queda en primeiro lugar,como o máis grande e fecundo acontecemento deste "fin de siècle",e eu estou ledo e orgulloso de podelo ver"

    F. Engels,Prefacio á edición de 1892 de "A situación da clase obreira en Inglaterra"

     
  • At 2/04/2012 03:11:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    É aquí uns extractos de Engels,pouco sospeitoso de prestar servicio á burguesia,e moito menos de ser un sectario sen ningunha vinculación co movimento obreiro.
    A pesar de estar escrito fai máis dun século,parece que aínda ten bastante validez para os tempos que corren... nos paises capitalistas altamente desenvolvidos,como era na época de Engels a mesma Inglaterra ou como é hoxe o Estado Imperialista español.
    Non se pode comparar as condicións históricas de Lenin na Rusia ás actuais.
    Os bolcheviques non tiñan en Rusia uns medios de luita tan mediocres e subvencionados como moitos dos sindicatos que temos nós.Eles tiñan asociacións industriais nos que sí tiñan a posibilidade de facer propanganda comunista entre os obreiros (á marxe da represión).Os obreiros rusos tiñan unha mentalidade moito máis revolucionaria.Non tiñan unha aristocracia obreira (xermen do oportunismo politico no seo do movimento obreiro) como a temos nós aquí;unha aristocracia obreira que é a base principal dos sindicatos (funcionarios publicos,traballadores de grandes empresas privadas ou publicas,...).Ademáis disto,tanto a burguesia como o estado zarista estaban moi mal organizados e os bolcheviques contaban co apoio dos campesinos (armados a consecuencia da I Guerra Mundial).As circunstancias da victoria dos bolcheviques foron excepcionais,á marxe do xenio revolucionario de Lenin,é para nada se poden comparar ás condición actuais.
    Os comunistas temos a tarefa de crear un SINDICALISMO DE NOVO TIPO (o "novo unionismo" do que falaba Engels).Os comunistas deberíamos estar á cabeza de movementos como asambleas de parados e traballadores precarios,ocupacións de vivendas para desaloxados,paralización de deshaucios,folgas salvaxes,...É decir,organizar a esas masas "incultas,descuidadas,non tidas en conta pola aristocracia obreira",e darlle un contido comunista.Ou non é certo que mentras o número de parados ascendia a 5 millóns (según as fontes da burguesia) os sindicatos de "clase" non moveron un dedo?É cando se toca algún privilexio da aristocracia obreira (á cal representan os seus dirixentes sindicais) hai movilizacións (respetando a legalidade,faltaria máis!)?
    O que Marx e Lenin dixeron e redixeron sobre o Estado de que o seu modo de funcionamiento,a pesar da existencia dunha democracia formal,non permite utilizalo como un instrumento da revolución proletaria,aplicase igualmente ós sindicatos.A sua natureza contrarevolucionaria non será aniquilada pola substitución dunha cúpula burrocratica por outra máis ou menos de "esquerda".

    Un saudo comunista

     
  • At 2/04/2012 03:43:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    Para Anónimo 2/03/2012 03:52:00 PM:

    Deixo este link para que o leas(é tarde e non teño ganas de comentar,perdón)

    http://www.nodo50.org/mai/Documentos/MAI/Elecciones20N/20%20N_BOICOT.html

    Espero que te sexa útil

    Saudos

     
  • At 2/04/2012 07:39:00 da manhã, Anonymous Anónimo said…

    Un par de apuntamentos ó último comentario de Montxo (a pesares de que estou dacordo con fondo):
    Dis primeiro que "Os obreiros rusos tiñan unha mentalidade moito máis revolucionaria". Pero ista mentalidade é condicionada por unhas circunstancias materiais, que eiquí poden e están cambiando rápidamente, o que pode desembocar nun aumento da conciencia revolucionaria. Só hai que atender ó cambio que vemos de dous ou tres anos para acó.

    Logo, os bolcheviques case non contaban co apoio dos campesiños, pois a maioría destes estaban cos socialistas revolucionarios.

    Por útlimo, falas de "asambleas de parados e traballadores precarios". Eu persoalmente suprimiría esta últma palabra dos análises comunistas (é máis propia do postobreirismo, posmoderno). Iso fai que dividamos ós traballadores entre os "moi explotados" e os menos. Coma se esa "aristocracia obreira" fose irremedíabelmente oportunista e reaccionaria. Isto é o que leva a situar a "funcionarios publicos,traballadores de grandes empresas privadas ou publicas" no outro lado da liña. Non quero dicir que as diferenzas non existan, pero paréceme un erro focalizar ó suxeito revolucionario no "precariado". Supoño que non sería isto o que te referías, pero ás veces mistúranse términos que poden levar a erros, na miña opinión.

    Saude

     
  • At 2/04/2012 11:19:00 da manhã, Blogger estoutras@yahoo.com said…

    Vendo tanta participación xúrdenos a pregunta de se funcionaría un foro comunista en lingua galega. Pensámolo varias veces, mais sempre prevaleceu a idea de que a participación sería moi baixa e non daría tirado para adiante un foro dese tipo.
    Mais, se callar, poderíase intentar.

    Un saúdo comunista.

     
  • At 2/05/2012 01:56:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Estou moi dacordo con esta intervención:
    "Boto en falta por parte da CIG, unha liña politica máis xusta. Digoo porque na sua propaganda o que ven a dicir é que unha saida dentro do propio sistema é posíbel, ao estilo de progres como Vincenç Navarro. Como exemplo está este documento, se o Estado loitara contra o fraude teria superavit etc. Onde fica a critica cando menos anticapitalista? Xa non digamos o socialismo..."
    Tamén con esta:
    "Un sindicato non é marxista-leninista, nin tan sequera comunista por definición. É o Partido quen é marxista-leninista, é o Partido quen combate polo comunismo, e é o Partido quen, a través da súa militancia, debe conducir aos traballadores afiliados ao sindicato e ao propio sindicato ao carreiro da loita polo socialismo.
    O problema é que, a diferenza de Grecia, aquí, Galiza, non existe ese Partido".

    Non entendo moi ben a qué se refire este compañeiro con isto:
    "os dous partidos comunistas legais non serven ??? o KKE e mailo PCPE e o PCOE teñen publicado acordos en común".
    Cales so eses dous partidos legais?
    Falas de dous pcs. Refíreste de ámbito estatal (PCPE e PCOE)? Ou en Europa: KKE e PCPE?

    Non concordo moito con isto:
    "Eu so considero un partido Marxista-leninista o PCE (r)"
    Porqué motivos? Porque é ilegal? Eu considero que tanto o PCPE coma o PCOE son marxista-leninistas, e abonda con mirar os seus documentos e comunicados para darse conta. Outra cousa é que podas ter algunha discrepancia concreta, mais iso non quita que sexan marxita-leninistas.

     
  • At 2/05/2012 01:59:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Sobre o tema do ataque aos sindicatos e a aparente proposta de pasar deles, non penso que sexa o camiño. Se apostamos pola unidade da clase obreira, comezar por lograr unha máis ampla unidade sindical é bo xeito de chegar a ese obxectivo.

    Coido que o compañeiro que escribe isto non comprendeu ben o que quería dicir o outro:
    "Para Anonimo 6:56 (sen animo de ofender,estamos aqui para debater):
    Decir que os sindicatos poden ser conducidos polo carreiro da loita polo socialismo é falso,non só na teoria senon na historicamente.E non só é falso que poidan chegar a ser organizacións de loita polo socialismo,senón que nin sequera poden a chegar a ser organizacións que no socialismo xogen un papel imprescindible (producción-distribución).Iso,en realidade,é anarcosindicalismo (a CNT é un claro exemplo)
    Na revolución rusa foron os consellos obreiros (os soviets),e non os sindicatos,o vehículo da revolución.Na revolución alemana,os sindicatos foron contrarevolucionarios e aliados do matarife Noske.
    A CIG,un sindicato vergonzoso"
    A ver, é evidente que o sindicalismo é reformista,e o é en relación a que persigue melloras inmediatas, e principalmente económicas. Ata aí estamos dacordo.
    Do que se trata non é tanto de que o sindicato pule polo socialismo. Como ben dicía outro compañeiro, para iso está o Partido Comunista, que marca unha liña clara para conquerir ese obxectivo. O sindicato ten outra función, e é a de aglutinar e mobilizar á clase obreira e ao resto de clases traballadoras. O papel dos comunistas no sindicato debe ser o de atraer aos sectores que supostamente son máis conscientes e combativos da nosa clase que están organizados nas distintas centrais sindicais. É precisamente nos sindicatos e na loita nas fábricas onde aumenta a conciencia de clase e poden saír os futuros cadros das organizacións comunistas: Curtidos na loita sindical nas empresas co resto de compañeiros, na vida diaria nos centros de traballo comprobando nas súas propias carnes a sobreexplotación, o despotismo patronal e as miserias laborais varias, promovendo e participando en folgas e piquetes, obrigados a formarse en distintos aspectos (lexislación, cuestións históricas, ferramentas para comprender a realidade que nos rodean…)e coñecer mellor ao inimigo de clase...
    Entón, penso que se enfoca mal o tema dos sindicatos. Hai que ter claro o que son e para o que sirven. E non cabe dúbida de que son necesarios. E isto sábeo ben o capital, por iso lles gusta tanto arremeter contra eles sempre que teñen ocasión. Non confundamos a utilidade dos sindicatos con que as cúpulas estean totalmente domesticadas. Tampouco con que se reciban subvencións. O problema das subvencións é que se acabe dependendo delas. Iso si que é perigoso. Mais mentres o caso non sexa ese, tampouco hai maior problema. Quen paga manda cando se depende exclusivamente diso, cando se che quitan a subvención tes que pechar o chiringuito, mais se non pasa iso, non ten porqué haber maior problema. Non hai porqué negar as cousas porque si, na súa totalidade, mecánicamente.
    E como dicían por aí, o problema no caso da CIG non é outro que as siglas que están por detrás son do BNG, e non dun Partido Comunista que aporte unha análise de clase e claramente coa perspectiva co Socialismo. A min tampouco me gusta a CIG, mais non conseguimos nada “insultandoa”. Cando menos á súa militancia merece o noso respeito.

     
  • At 2/05/2012 02:01:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Neste aspecto paréceme interesante isto:
    "Os sindicatos no socialismo foron (e serán) organizacións imprescindíbeis. E imprescindíbeis para o labor do Partido, que así pode este estar en estreito contacto coa clase que leva a cabo a ditadura proletaria. En contacto con milleiros de obreiros non estrictamente comunistas".

    Un compañeiro plantexa isto:
    "Eu quería saber:
    Na actual réxime de monopolio de estado cál é o primeiro paso posible ou necesario? cara una República democrática e popular ou isto non é posible e so é posible o paso a Dictadura do Proletariado?"
    Pois sinceiramente eu considero que hoxe danse as condicións obxectivas para dar o paso do capitalismo ao socialismo directamente, ousexa é OBXECTIVAMENTE posible e moi necesaria a dictadura do proletariado, sen estadíos “democráticos” previos. O que nos falla é como dicían máis arriba, o factor subxectivo. Este debemos identificalo co Partido. Se tivésemos ese partido que analize correctamente a realidade, que adopte unha única liña para todos os comunistas, que elabore unhas tácticas adecuadas… e cada día se fortalecese máis, non teño a menor dúbida que hoxe por hoxe estaríamos nunhas condicións moito máis favorábeis para conseguir dar a batalla contra a oligarquía e os monopolios. Poderíamos vencer e conseguir transformar a sociedade, en estreita colaboración con outros PCs de Europa, e mesmo do mundo.

    Esta é unha boa pregunta:
    "Porqué o PCOE e o PCPE realizaron acordos e un chama a abstención e o outra participa da estafa parlamentaria burguesa e chama a participación?"
    A verdade é que descoñezo a que acordos te refires, quizáis estou un pouco perdido dos acordos entre estas organizacións. Só sabía dos que hai entre o PCPE e Unión Proletaria, e tamén os que se est´na a dar en Canarias. Se cadra estes acordos dos que falas son posteriores ás eleccións, non sei.
    Dende logo penso que tampouco se entende moi ben o tema das eleccións por parte dalgúns comunistas. Non vexo que hai de malo en presentarse, porque non facéndoo tampouco se consigue nada.

     
  • At 2/05/2012 02:08:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Non entendo isto:
    "Eu a pesares do que predica o PCOE , si considero importante declarar o rechazo ou aceptación de todas a formas de luita pois de isto dedúcese se consideran o actual réxime coma democrático ou mascarada fascista. Esperar a ver se se dan as circunstancias mais favorables, non é isto oportunismo?"
    Seguro que te estás a referir ao PCOE?
    E unha preguntiña: como defines ti este réxime? Quizáis dependendo desta resposta é onde podemos ter distinta percepción das cousas.

    A parte do que comentei antes sobre os sindicatos e unha posible forma de artellamento na liña da PAME, non desboto tampouco isto que comenta este compañeiro, cando menos fai reflexionar:
    "Os comunistas temos a tarefa de crear un SINDICALISMO DE NOVO TIPO (o "novo unionismo" do que falaba Engels).Os comunistas deberíamos estar á cabeza de movementos como asambleas de parados e traballadores precarios,ocupacións de vivendas para desaloxados,paralización de deshaucios,folgas salvaxes,...É decir,organizar a esas masas "incultas,descuidadas,non tidas en conta pola aristocracia obreira",e darlle un contido comunista.Ou non é certo que mentras o número de parados ascendia a 5 millóns (según as fontes da burguesia) os sindicatos de "clase" non moveron un dedo?É cando se toca algún privilexio da aristocracia obreira (á cal representan os seus dirixentes sindicais) hai movilizacións (respetando a legalidade,faltaria máis!)?
    O que Marx e Lenin dixeron e redixeron sobre o Estado de que o seu modo de funcionamiento,a pesar da existencia dunha democracia formal,non permite utilizalo como un instrumento da revolución proletaria,aplicase igualmente ós sindicatos.A sua natureza contrarevolucionaria non será aniquilada pola substitución dunha cúpula burrocratica por outra máis ou menos de "esquerda"."
    Non penso que unha cousa teña que estar reñida coa outra. Precisamente se pode traballar nalgo entorno ás CUO, e chegar ao que propós ti. Procurando unha base de militantes sindicais máis ampla, e non partindo xa de primeiras dos sectores descontentos ou non afiliados a ningunha central.

     
  • At 2/05/2012 02:10:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Por último, paréceme estupendo esta proposta de Estoutras, e suxeriría que fose este mesmo blog marxista-leninista quen promovera e administrara ese foro de debate, máis que nada pola seriedade e rigor que emanan co seu traballo comunista desde hai moitos anos:

    "Vendo tanta participación xúrdenos a pregunta de se funcionaría un foro comunista en lingua galega. Pensámolo varias veces, mais sempre prevaleceu a idea de que a participación sería moi baixa e non daría tirado para adiante un foro dese tipo.
    Mais, se callar, poderíase intentar".

     
  • At 2/05/2012 02:18:00 da manhã, Anonymous Pedro said…

    Por certo, non comparto este documento "http://www.nodo50.org/mai/Documentos/MAI/Elecciones20N/20%20N_BOICOT.html", mais xa comentarei noutro momento sobre isto, pois me estou excedendo coa miña intervención e tampouco quero aburrirvos máis

    Pola contra si comparto isto na súa totalidade:
    "Un par de apuntamentos ó último comentario de Montxo (a pesares de que estou dacordo con fondo):
    Dis primeiro que "Os obreiros rusos tiñan unha mentalidade moito máis revolucionaria". Pero ista mentalidade é condicionada por unhas circunstancias materiais, que eiquí poden e están cambiando rápidamente, o que pode desembocar nun aumento da conciencia revolucionaria. Só hai que atender ó cambio que vemos de dous ou tres anos para acó.
    Logo, os bolcheviques case non contaban co apoio dos campesiños, pois a maioría destes estaban cos socialistas revolucionarios.
    Por útlimo, falas de "asambleas de parados e traballadores precarios". Eu persoalmente suprimiría esta últma palabra dos análises comunistas (é máis propia do postobreirismo, posmoderno). Iso fai que dividamos ós traballadores entre os "moi explotados" e os menos. Coma se esa "aristocracia obreira" fose irremedíabelmente oportunista e reaccionaria. Isto é o que leva a situar a "funcionarios publicos,traballadores de grandes empresas privadas ou publicas" no outro lado da liña. Non quero dicir que as diferenzas non existan, pero paréceme un erro focalizar ó suxeito revolucionario no "precariado". Supoño que non sería isto o que te referías, pero ás veces mistúranse términos que poden levar a erros, na miña opinión".

    SAUDOS COMUNISTAS.

     
  • At 2/06/2012 05:40:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    Para Anónimo 2/04/2012 07:39:00 AM e Pedro 2/05/2012 02:18:00 AM.
    Como ben dí no seu comentario,non era a miña intención facer unha análise socioloxica ou postmodernista da clase obreira.Vaia isto por diante.
    Agora ben,pareceriame igual de grave considerar a clase obreira do Estado Imperialista español como algo monolitico e manter que a diferencia entre a aristocracia obreira e a grande masa traballadora asalariada é só unha cuestión meramente cuantitativa de grado de explotación sen ningún reflexo na conciencia de clase.
    Aqui algunhas citas de Lenin sobre a aristocracia obreira,antes de seguir comentando:
    "O imperialismo,que significa o reparto do mundo e a explotación... implica ganancias monopolistas elevadas para un puñado dos paises máis ricos,orixina a posibilidade económica de sobornar as capas superiores do proletariado e,con elo,nutre o oportunismo,dalle corpo e o reforza.Non se deben,sem embargo,olvidalas forzas que contrarrestan ó imperialismo en xeral e ao oportunismo en particular."
    "O investigador burgués do "imperialismo británico de principios do s.XX"(fala de Hobson-montxo),ó falar da clase obreira inglesa,vese obrigado a trazar regularmente unha diferencia entre a "capa superior" dos obreiros e a "capa inferior proletaria propiamente dita".A capa superior SUMINISTRA a masa dos membros das cooperativas e dos sindicatos,...O dereito electoral adaptase ó nivel de dita categoria e ¡¡"segue sendo" en Inglaterra "o suficientemente limitado para excluir á capa inferior proletaria propiamente dita"!!Para dar unha idea favorable da situación da clase obreira inglesa falase ordinariamente só desa capa superior,a cal constitue a minoria do proletariado:por exemplo,"o problema do paro forzoso é algo que afecta principalmente a Londres e ao sector proletario inferior,do cal os politicos fan pouco caso...".Deberiase dicir:do cal os politicastros burgueses e os oportunistas "socialistas" fan pouco caso".
    "É preciso notar,en Inglaterra,a tendencia do imperialismo a ESCINDIR aos obreiros e a ACENTUAR o oportunismo entre eles..."
    "Durante deceas de anos,Marx e Engels estudaron sistematicamente esa relación entre o oportunismo no movimento obreiro e as particularidades imperialistas do capitalismo inglés.Engels escribía,por exemplo,a Marx:"O proletariado inglés vaise aburguesando de feito cada día máis;polo que se ve,esta nación,a máis burguesa de todas,aspira a ter,en resumidas contas,AO LADO da burguesia,unha aristocracia burguesa e un proletariado burgués".Casi un cuarto de siglo despois,fala das "peores tradeunion inglesas que PERMITEN que as dirixa xente vendida á burguesia ou,cando menos PAGADA por ela"".

    Lenin "O imperialismo,fase superior do capitalismo"

    "Este so feito (en referencia ao revisionismo e o anarquismo-montxo) mostra que ditas desviacións non poden ser atribuidas a meras casualidades nin a erros de individuos ou grupos,nin sequera á influencia das caracteristicas ou tradicións nacionais,etc.Ten que haber causas profundamente arraigadas no sistema económico e no carácter do desenvolvemento de todos os paises capitalistas,que enxendren constantemente estas desviacións"

    Lenin "Diverxencias no movimento obreiro europeo"

     
  • At 2/06/2012 05:41:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    Polo que se pode leer nestas citas de Lenin e a de Engels exposta máis arriba,para eles a aristocracia obreira sí que é "irremedíabelmente oportunista" e ademáis o demostran cientificamente mostrando as raices económicas destas "desviacións" do movimento obreiro nos paises imperialistas.Non se trata de entender isto en terminos absolutos é chegar a conclusión de que hai que declararlle a "guerra" a esta capa privilexiada de asalariados ou "situar a "funcionarios publicos,traballadores de grandes empresas privadas ou publicas" no outro lado da liña".
    A conclusión a que eu chego a partir destas citas de Lenin e Engels é:de que os sindicatos que "padecemos" hoxe en día nos países imperialistas teñen unha grande base social de aristocracia obreira que participa da extracción de plusvalia dos traballadores menos cualificados e das nacións oprimidas pola burguesia(entendese o silencio dos sindicatos na intervención imperialista en Libia ou futuras intervencións);de que esa cúpula de direxentes burocratas estan postas ou aupadas por esa misma base social da aristocracia obreira;de que o revisionismo ou oportunismo non se deben a "malas interpretacións de lectura" do marxismo,senon que teñen orixe polas condicións sociais e materiais dunha capa privilexiada da clase obreira,teñen unha raíz economica;de que,en definitiva son organizacións burguesas (incluso polo seu funcionamento) para a clase traballadora,organizacións para apuntalar o sistema capitalista e que son necesarias para o propio funcionamiento normal do capitalismo.
    Cando falo de crear un "sindicalismo" de novo tipo é no sentido que falaba Engels (estas novas unións toman a dirección do movimento obreiro,e como,cada vez máis,levan a remolque ás ricas e orgullosas "vellas" unións") e incluso do que di Lenin ("non se deben,sem embargo,olvidalas forzas que contrarrestan ó imperialismo en xeral e ao oportunismo en particular").Do que falo é de ARREBATAR a dirección do movimento obreiro a esas organizacións reformistas de caracter sindical ou politicas;é a de "focalizar ó suxeito revolucionario" nesas "capas inferiores","obreiros non técnicos" ou traballadores "precarios",nesas "forzas que poidan contrarrestar o oportunismo" politico que emana da aristocracia obreira e que ademáis son máis subceptibles dun discurso comunista polas suas condicións sociais e materiais de sobreexplotación.
    Fálase de que fai falta o Partido Comunista,e non podo estar máis dacordo con este comentario.Pero non só necesitamos do Partido,necesitamos tamén unha clase obreira cunha praxis subxetiva revolucionaria que:cada desaloxo de vivendas paralizado;cada ocupación de vivendas para desaloxados;cada folga salvaxe,sexa un pasiño que da cara un obxetivo que vexa cada vez máis diafano:o COMUNISMO.Nós,como comunistas,como obreir@s,debemos encabazar estos movementos e darlle un contido comunista do cal carecen na actualidade.
    Polo contrario,a qué papel reducen á clase obreira os sindicatos?A mera pasividade.A ser un espectador sen ningunha relación ca liña sindical.A facer folgas timoratas e pusilanimes case que por "verguenza torera" como as que vimos ultimamente(e se chegaran a radicalizarse xa se encargarian de levalas polo "bo cauce").En definitiva,a unha practica reformista e burguesa;a unha clase en sí condeada ata o fin dos tempos a negociar o precio da sua escravitude.


    Non vou a entrar a debatir sobre a cuestión dos campesinos en Rusia ou o documento do MAI(ainda que garda relacion co que estamos a tratar) porque saese do tema sindical,pero quizáis sexan temas interesantes a debatir nun futuro blog comunista en galego (e se non,aqui mesmo) como o que propon Estroutas que,con pouca ou moita participación,cumpriria unha gran labor de educación e formacion comunista.

     
  • At 2/06/2012 06:02:00 da manhã, Anonymous montxo said…

    Unha pequena aclaración:
    Eu non son militante do MAI,deixei o link porque pareciame interesante.Digoo por si "molesta" poñer textos doutras organizacións.Si é asi,pido disculpas.

    Un saúdo

     
  • At 2/06/2012 10:52:00 da manhã, Anonymous Serxio said…

    Son o anónimo 2/04/2012 07:39:00 AM.
    Parécenme totalmente axeitadas e fundamentadas as conclusión que saca o camarada montxo da cuestión sindical. E subliño que é preciso "ARREBATAR a dirección do movimento obreiro a esas organizacións reformistas de caracter sindical".

    Quizáis na liña de buscar este sindicalismo de "novo tipo" estean os CUO, que non exclúen a participación nos sindicatos máis "pactistas", pero propoñen a unidade de tódalas bases, rebasando ás burocracias sindicais nunha liña combativa. ¿Qué opinades?

     

Enviar um comentário

Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.

<< Início
 
Contacto
Música ESONS
Última actualización (13/09/12):
Il Nostro Rancore, Trade Unions
Poesia VERSOS DE COMBATE
Última actualización (24/8/12):
Amencer, Florencio Delgado Gurriarán
Tradutor-Translator-Переводчик-Übersetzer
Arquivo
Pesquisas

ENP Estoutras Notas Políticas. Resolución 1024x768
ecoestadistica.com