|
| Comunicado da CUT sobre verquidos no Úmia anteriores ao incéndio do Brenntag
|
| 10/09/2006 |
Ante os feitos acontecidos en Caldas de Reis (Pontevedra) logo do incendio na factoría que a empresa Brenntag posúe a carón do río Umia, e que puideron causar o verquido de substancias contaminantes e a mortaldade da fauna ictícola asociada ó río, a Central Unitaria de Traballadores/as (CUT) desexa manifesta-lo seguinte á opinión pública:
Dende a CUT creemos que se están a ocultar e a manipular, por parte das fontes oficiais, moitas das informacións relevantes a este caso. En especial no referente a existencia de un ou varios importantes verquidos previos ó incendio da planta química e que tiñan diferente orixe que a da citada planta.
Membros da CUT puideron comprobar, ante a denuncia feita por varios cidadáns de Caldas de Reis, como o río baixaba “morto” dende varios quilómetros augas arriba do lugar dos feitos, deixando un rastro verde nas augas e unha elevada mortaldade de peixes. Algo que entendemos asociado máis a un proceso de eutrofización que a un verquido propiamente dito.
Un proceso de eutrofización dáse nas augas cando (normalmente sometidas a temperaturas elevadas) estas concentran unha elevada cantidade de nutrientes, favorecendo o crecemento de algas e microorganismos que rematan por consumir a totalidade do osíxeno da auga, matando finalmente aos organismos vivos. A extremada coloración verde das augas do Umia pode ser debida, ó noso entender, pola proliferación de algas no río tras un proceso deste tipo.
Á CUT tamén lle consta que horas antes do desgrazado accidente da Brenntag, persoal da Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible se achegou ó lugar, ante denuncias de veciños, pola elevada mortaldade de peixes na zona e a mancha de cor verde que cubría a totalidade do treito do río. Isto foi o día 31 de agosto de 2006, con máis de 24 horas de antelación ó incendio da Brenntag. Á CUT tamén foi informada de que este persoal da Consellería tomou mostras de augas para a súa análise. Feitos todos estes, que a día de hoxe, semellan “esquecidos” por Medio Ambiente.
O tristemente coñecido Encoro do Umia podería ser a causa de este verquido ou “mancha” de cor verde nas augas, e que, como puidemos comprobar, está asasinando á fauna do río Umia moito antes do lugar do incendio da Brenntag, xa o seu paso polo pobo de Caldas de Reis.
Dada a temperatura destes días, o encoro almacenou unha cantidade importante de nutrientes que deron paso á aparición de millóns de algas, baixando alarmantemente os niveis de osíxeno na auga. Logo estas augas foron expulsadas do encoro augas abaixo, cubrindo nestes intres varios quilómetros de río, e segundo nos contan veciños de Caldas, non é a primeira vez que isto acontece.
Ademais desta mancha, outros verquidos están a aniquilar actualmente o río Umia, especialmente un que é ben visible, o que se produce ó seu paso polo lugar de A Tafona, onde o emisario municipal de Caldas expulsa diariamente toneladas de detritos sen depurar.
Pero estes non son casos illados. Fai tan só tres meses, e augas abaixo da Brenntag, no lugar de Ponte Arnelas, un cocedeiro de bonito, foi denunciado pola emisión de contaminantes ó río Umia. Nunha longa cadea de denuncias por verquidos a diversas empresas, na que tamén a propia Brenntag, fora xa denunciada sete anos antes dos feitos.
Agora un grave caso está a sementa-la indignación ante a opinión pública. O incendio na Brenntag, empresa que non debería estar instalada á beira dun río, coma tampouco a gasificadora ou a gasolineira contiguas, liberou, segundo nos confirman empregados, e os datos que a modo de bye-pass nos subministran as autoridades, unha importante cantidade de tolueno, capaz de aniquilar boa parte da fauna do río.
Pero este axente químico non pode ir contra ás leis da natureza. E dicir, o tolueno, coma calquera material líquido non pode subir augas arriba, polo que non puido causar a morte da fauna á altura de Caldas de Reis (a dous quilómetros do incendio), e sobre o lugar onde se quere facer a captación de auga.
Así mesmo o tolueno non é soluble na auga, e se evapora rapidamente, a temperaturas superiores ós 20º centígrados. Algo que en nada ten que ver coas informacións recolleitas por varios medios de comunicación, sobre que o tolueno, mesturado coa auga, formaba esa película de cor verde que se apreciaba nas fotos.
Mesmamente, e ó contrario das informacións dadas por algún grupo político sobre os efectos canceríxenos do tolueno, a Norteamericana Agency for Toxic Substances and Disease Registry indica que o tolueno non produce cancro. Si outras substancias, coma o benzo(a)pireno, das que non se demostrou a súa existencia no lugar, pero si noutros verquidos coma o do “Prestige”.
O que está claro é que o Umia, con Brenntag ou sen ela, é un río sometido a continuas agresións, e nun estado de lenta agonía e posible desaparición de seguir este rumbo. O incendio na factoría de Brenntag é hoxe actualidade, pero agardemos que isto non se quede nunha cortiña de fume que agoche a verdadeira situación deste outrora fermoso río.
Dende a CUT, cremos que agora quedan varias preguntas por respostar:
-¿Porqué non se ofrecen dados concretos sobre a composición do verquido ou verquidos?
-¿Cales son os dados sobre mostraxes augas arriba? (o protocolo de toma de mostras ante un verquido obriga a facer mostraxe no lugar do posible verquido así coma tamén augas arriba e augas abaixo para descartar outras posibilidades)
-¿Porqué se ocultou e se seguen a ocultar a denuncia e a toma de mostras do verquido do día 31 de agosto?
-¿Cal ou cales son os plans ou protocolos de actuación ante catástrofes destas características?¿Existen ou seguiremos improvisando cada vez que aconteza unha desgraza deste tipo?
Ler máisEtiquetas: GZ |
  |
|
|
|
|
|
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.