Ministério de Relacións Exteriores da República de Cuba La Habana, 27 de decembro de 2006
O Ministério de Relacións Exteriores da República de Cuba amosa a sua máis profunda indignación polas recentes declaracións contra o noso país e o Presidente Fidel Castro pronunciadas polo Presidente de Costa Rica Óscar Árias. Non son as primeiras e seguramente non serán as úlimas.
Nesta ocasión, de xeito irrespeituoso e carente dun mínimo de ética, comparou a Fidel co finado ditador chileno Augusto Pinochet.
Referiu-se tamén ao momento actual que vive América Latina, onde segundo a sua opinión "existe unha morea de irresponsáveis, demagogos e charlatáns que xogan coas aspiracións da xente", en clara referéncia aos novos liderazgos progresistas que abrollan no continente.
Como se sabe, o governo dos Estados Unidos sempre tivo a man algún que outro paiaso oportunista presto a continuar os seus planos agresivos contra Cuba, a maioria deles políticos de baixa catadura que remataron no basureiro da história.
Cos novos ventos que sopran na rexión, semellaba difícil atopar un voluntário para actuar de testaferro de Washington, mais o ególatra de Árias non o duvidou, con entusiasmo e sumisa lealdade ao império. Algún dia saberemos a que prezo.
Se alguén tivera dúvidas, abondaria ilustrar con algúns exemplos:
- O 11 de marzo de 2006, o presidente Bush chamou-no para felicitá-lo pola sua eleizón como presidente de Costa Rica: "Vosté pode axudar-me moito ante o novo panorama en América Latina".
- O 28 de agosto de 2006, Árias publicou o artigo "A hora da democrácia en Cuba" onde reproducia polo miúdo o que dixera cinco dias antes o subsecretário do Departamendo de Estado norteamericano, Thomas Shannon, sobre a "Transición en Cuba".
- O 23 de setembro de 2006, Árias entrevisou-se con John Maisto, embaixador norteamericano ante a OEA, e anunciou a axenda anticubana que levaria á Cimeira Iberoamericana de Montevideo, axenda que non se atreveu a despregar finalmente ao comprobar que non teria alí un auditório propício.
- O pasado 6 de decembro, durante unha entrevista na Casa Branca co presidente Bush, discutiu amplamente "o caso cubano" e, coa gratitude do amo, expresou á imprensa: "Vostés saben moi ben os meus compromisos de devolver-lle a democrácia ao povo cubano, despois de 47 anos de ditadura".
O señor Óscar Árias é un vulgar mercenário. O Presidente Árias apoia descaradamente o plano de anexión de Estados Unidos contra Cuba e falta ao respeito á heroica e abnegada loita do noso povo pola sua independéncia e a sua soberania.
O presidente Árias non ten, ademais, moral para criticar a Cuba nen a ninguén. Nas suas arelas por acadar novamente a presidéncia de Costa Rica, utilizou as suas influéncias para que se modificara a Constitución dese país, sen que se propiciara unha reclamada consulta popular.
Non realizou eleizóns no seu partido. Foi eleito presidente con só o 25% dos votos nun proceso inzado de irregularidades.
Máis que preocupar-se polo destino de Cuba, algó que só corresponde aos cubanos, teria que ocupar-se da corrupción do seu país, que compromete incluso a un vicepresidente e a tres ex presidentes.
Teria que atender ás dignas propostas do irmán povo de Costra Rica contra o Tratado de Livre Comércio cos Estados Unidos que o presidente Árias pretende impor sen escoitar esas reclamacións.
Teria que preocupar-se polo 23% de pobreza que padece o seu povo, os níveis de inseguridade cidadá, a falta de emprego, o insuficiente aceso á educación de milleiros de crianzas e mozos a as crecentes desigualdades sociais nesa nación.
O presidente Óscar Árias está, ademais, fora do contexto e non encaixa nos novos tempos da verdadeira e definitiva integración latinoamericana. desentoa como servil papagaio do imperialismo ianqui e ninguén certamente asistirá ao seu funeral político.
É un personaxe vaidoso, mediocre e enfermo de protagonismo.
Non pode ser tomado en sério.
Etiquetas: Cuba |
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.