En Marcha nº 1.135
Órgao Central do Partido Comunista Marxista Leninista do Ecuador

A vitória do SI foi esmagadora; o 78% dos ecuatorianos ratificaron co seu voto o cámbio, abrindo as portas á convocatória dunha Asemblea Nacional Constituiente, obxectivo sobre o que actuarán as distintas organizacións populares e políticas.

Xunto a esta vitória dos traballadores e os povos do Ecuador, dos partidos de esquerda e outras forzas democráticas e progresistas que impulsaron a campaña a prol do SI, veu a derrota da direita representada pola Unión Demócrata Cristiá, polo Partido Social Cristián, pola Sociedade Patriótica e polo PRIAN (Partido Renovador Institucional de Acción Nacional) , polas cámaras de empresários e grandes meio de comunicación como Teleamazonas, Telecentro, Gamavisión, El Comercio, El Universo, que impulsaron unha agresiva campaña anticomunista. A direita aspiraba, cando menos, chegar a un 20% de votos a prol do NON, co propósito de reivindicá-lo como un "triunfo" para minimizar a lexitimidade da convocatória á Constituiente. Agora, cínicamente, din non sentir-se derrotados e ser parte das forzas interesadas no cámbio.

O povo votou por rematar cunha Constitución que oficializou o neoliberalismo como "modelo de desenvolvimento"; mais, en canto se coñeceron os resultados, a direita dixo que era necesário chegar a un consenso entre todos os sectores sociais e políticos do país para elaborar unha Constitución que teña en conta as opinións de todos, é dicer, que manteña as conceizóns e a andamiaxe xurídica que defenden os intereses económicos e políticos da burguesia e o imperialismo.

Ningúen acordo ou consenso pode producir-se coa burguesia e os representantes do imperialismo, o povo loitou polo cámbio e agora aspira a que a Constituinte elabore unha Carta política que crie as condicións para que se introduzan transformación profundas no Ecuador. Por suposto, para que isto aconteza, as forzas de esquerda, progresistas e democráticas teñen que asegurar-se a representación maioritária na Constituiente e pechar o paso á dirieta que tamén aspira a estar ben representada na Asemblea. A elaboración de listas unitárias, que reunan a representantes dos movimentos, partidos e organizacions da tendéncia que loita polo cámbio social, é fundamental. Seria un grave erro que, despois da esmagadora vitória do SI, xurdan posicións exclusivistas que subestimen a importáncia e a forza da unidade, e dispersen a quen teñen que marchar e actuar unidos na próxima contienda eleitoral e na mesma Asemblea. Hai que combater unidos á direita, e non pensar que a derrota que padeceu agora significa o seu enterro definitivo.