"Sempre que don Varito Corleone vai de xira internacional escolle o mellor disfrace de democracia do seu roupeiro na Casa de Narquiño. Recíbeo o Borbón na súa resaca, tamén o perverso Solana, e o presidente español, que deberían mellor recoñecer a autodeterminación ao país vasco no canto de avalar badueiros... "

Don Varito Corleone é o grande soño feito realidade do capo das drogas Pablo Escobar Gaviria, tomar nas súas mans o goberno e as rendas do poder en Colombia. E Varito -por Alvarito-, máis exactamente o "Doptor Varito", era o nome cariñoso, cheo de amor, co que o grande capo da mafia se refería ao doutor Álvaro Uribe Vélez, actual Presidente da República de Colombia. É abraiante á revelación de Virginia Vallejo no seu éxito de vendas Amando a Pablo, odiando a Escobar, sobre o impresionante proceder delituoso co que o actual Presidente de Colombia, por aquelas director da Aeronáutica Civil, concedeu, unha a unha, centenares de licenzas á mafia para construír pistas clandestinas na selva, desde onde despegaban cara aos Estados Unidos centenares de avións inzados de cocaína. É posíbel que a súa estreita relación e irmandade co seu consiglieri José Obdulio, curmán de Pablo, veña desa época da danza dos dólares e do imperio dos laboratorios de cocaína de Tranquilandia.

Neste contexto o cualificativo de "Casa de Narquiño" que o columnista Felipe Zuleta lle dá ao Pazo de Nariño, sede do goberno en Colombia, non semella nin estridente nin discordante, xa que desde alí no só despacha Varito Corleone. O vicepresidente Francisco Santos, inspirador dun bloque paramilitar que ensanguentou Bogotá, empregou no pasado a embaixada de Colombia no Estado español, encabezada polo fillo de empresario Carlos Ardila Lulle, para realizar intensos contactos coa mafia paramilitar. Alí recibiu Rosemberg Pabón a nova da conformación dun novo Bloque narco-paramilitar no departamento do Valle. Se o goberno de Álvaro Uribe Vélez, ou Varito Corleone, se sostén contra a ética e o decoro, é grazas ao apoio militar e político do goberno dos Estados Unidos, do Rei e do goberno do Estado español, o apoio dos donos de RCN, de Caracol e o diario El Tiempo que o encobren e protexen, a través da imaxe, a voz e a pluma da manipulación. Gardan silencio diante do monte de nexos do "doptor Varito" coa mafia e a naco-para-política. Só atacan aos seus peóns e algún dos seus alfís; mentres que a el o protexen nun nicho forrado polo teflón da infamia.

Grazas a estes últimos, xa no se lembra que Álvar Uribe Vélez foi o oferente no Hotel Tequendama dunha homenaxe de desagravio e exaltación ao xeneral Rito Alejo del Río, pavoroso carniceiro do pobo de Urabá, o mesmo que embarcou en dous avións, no aeroporto Los Cedros de Apartadó, ao continxente paramilitar, que días despois perpetrara a masacre de Mapiripán.

O padriño daquela mafia, o patriarca do crime da extraordinaria novela de Mario Puzo, mataba sen compaixón, con diplomacia ou sen ela, para asegurar o segredo ou eliminar aos seus adversarios. En Colombia terase que pescudar quen está detrás das mortes violentas do amigo e despois inimigo de don Varito Corleone, Pedro Juan Moreno, nun helicóptero do narco paramilitar "don Guillo", e do asasinato de César Villegas, personaxe do Proceso 8.000 e monicreque de Uribe na Aeronáutica Civil, os dous mortos no escenario preferido das vendettas mafiosas.

Sempre que don Varito Corleone vai de xira internacional escolle o mellor disfrace de democracia do seu roupeiro na Casa de Narquiño. Recíbeo o Borbón na súa resaca, tamén o perverso Solana, e o presidente español, que deberían mellor recoñecer a autodeterminación ao país vasco no canto de avalar badueiros...

Bush se sabe quen é, mais sabe que é o deles. Esas visitas do "doptor Varito" non as rexistran os titulares da prensa mundial. O truco consiste en levar no avión presidencial a Caracol e a RCN para facerlles pensar aos colombianos que é a nova internacional do momento. Fretemos os ollos que non é tempo de enganos. A cadeira presidencial de Uribe debe ser convertida no banco dos acusados.