Prema na imaxe ou aquí para descargar o arquivo en formato PDF.
«Deféndome a min mesmo, como comunista acusado. Defendo a miña honra persoal de comunista, a miña honra revolucionaria. Defendo as miñas ideas, as miñas convicións comunistas. Defendo o sentido e o contido da miña vida.»
Son estas verbas parte do discurso final que o histórico comunista búlgaro Georgi Dimitrov pronunciou a finais de 1933 ante o Tribunal nazi de Leipzig. O dirixente da Internacional Comunista fora detido en marzo dese ano acusado de provocar o incendio do Reichstag en febreiro dese mesmo ano. O discurso que traducimos á nosa lingua contén, especialmente, dúas grandes ensinanzas. A primeira, o comportamento exemplar dun militante comunista nunha situación adversa, neste caso diante dos cans de presa dos capitalistas. Comportamento caracterizado pola firmeza nos principios comunistas, pola sinceridade revolucionaria e pola valentía militante. Tres características que converten a Dimitrov nun xigante fronte á mediocridade fascista. En segundo lugar, o discurso de Dimitrov repórtanos información verbo do transcendente período histórico do ascenso dos nazis ao poder: o papel dos partidos socialdemócratas, a táctica dos comunistas, ou os movementos do empresariado alemán. Tema este de vital importancia do que Estoutras xa ofreceu un bo número de textos, como son: Clase obreira e fascismo, de Kurt Gossweiler; Democracia burguesa e fascismo, de Harpal Brar; A experiencia da Internacional Comunista e o seu significado na loita actual, tamén de Brar; e, incluso, John Heartfield, axitador comunista, de elaboración propia. |