«Que triste historia dos arrepentidos!... Eu mesmo evito mencionar a tanto camaradas cos que convivín e apreciei. Falarei de Macarro*, do poeta un tanto circunstancial, a xulgar pola voz que chegou a min a través das ondas. E despois souben da súa candidatura a deputado por Burgos, precisamente, nas listas eurocomunistas. Incomprensíbel nun Macarro de tantos anos sufridos en cárceres para ser un arrepentido do marxismo-leninismo.»(1)
*****
«Certamente, Carrillo antollóuseme moi mediocre e a miña sorpresa culminou ao pasar á Secretaría Xeral, pasado o tempo, vivindo unha Dolores, que tanto queríamos pola súa firmeza e valía, aínda que nestes últimos anos Carrillo e Dolores emerxeron da mesma charca e aí quedaron para min. Estes dous personaxes destes anos escuros subirán algunha vez máis á palestra, moi a pesar meu, certamente. Ignoralos, para min, é o xusto premio que merecen.»(1)
(1) Perfecto Lorenzo Calviño, Os pasos pola vida dun comunista galego (Edicións A Nosa Terra, 2009)
*Macarro, Fernando Macarro Castillo, é o poeta salmantino coñecido como Marcos Ana. |
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.