As FARC merecen todo o respecto do mundo. Canteira de revolucionarios e que revolucionarios, como Jacobo Arenas, Manuel Marulanda, Raúl Reyes e outros miles. A lista sería longa.

«Que a guerrilla tome a decisión máis revolucionaria que é a de pedirlle perdón á poboación por todo o dano que fixo coa violencia, co terrorismo, co secuestro...», dixo Angelino.

Ten que ser un moi descomposto para situar patas arriba a verdadeira historia de Terror en Colombia. Unha Unión Patriótica liquidada polo Terrorismo de Estado, -da que fixo parte este vicepresidente-, Colombia convertida nunha fosa común por paramilitares ao servizo do Estado e os 'falsos positivos' do seu xefe actual, Santos. A vergoña tena no faiado.

E para completar o libreto santista engade, «Se tomas estas decisións desde o goberno de Juan Manuel Santos haberá toda a xenerosidade para construírmos acordos de paz e encontrarmos procesos de perdón e reconciliación».

A verdadeira reconciliación comeza coa captura e castigo de todos os responsábeis intelectuais desta sangría herdada de Santander, a devolución das terras roubadas aos campesiños, a depuración das Forzas Militares e o seu paso baixo o estandarte bolivariano. Antes non.

Este suxeito militou no PCC**, alí fixo e desfixo. Como un rei na CSTC***, dietas, comisións e unha vida de luxo que non cambiaría por unha trincheira na selva colombiana. Un intocábel “tirador de liña”, o imprescindíbel, o enviado do máis alá. Agora transformado nun miserábel traidor.


* Angelino Garzón, antigo comunista e dirixente sindical elixido polo actual presidente de Colombia, o narcoparamilitar Juan Manuel Santos, como o seu vicepresidente.
** Partido Comunista Colombiano
*** Confederación Sindical de Traballadores de Colombia