KKE

Contra os métodos máis sucios do capital, a experiencia da dura loita de clases é valiosa.

A masiva folga da Fronte Militante de Todos os Traballadores (PAME) o 29 de xuño reviste moita importancia xa que se enfrontou a unha as operacións máis sucias contra o movemento obreiro. A 11ª folga das forzas clasistas nun período de seis meses paralizou fábricas, centros de traballo, portos, estacións de tren e aeroportos en todo o país. Os folguistas participaron nas gardas de folga e formaron fortes piquetes en numerosos centros de traballo.

No entanto, máis unha vez, a atención estivo focalizada na dura loita de clases no porto do Pireo. Os sindicatos clasistas das tripulacións de motor e de enxeñeiros e as forzas da PAME protexeron con valor a súa folga. Malia a intimidación por parte do goberno socialdemócrata, dos armadores e dos demais partidos burgueses, a folga tivo moito suceso, embora enfrontar os métodos máis sucios como:

• Sentencias xudiciais que declaraban a folga ilegal.

• Ordes de detención contra dos sindicalistas da PAME e os dirixentes dos sindicatos dos mariñeiros.

• Bomba terrorista na casa do líder da PAME en Tesalónica co gallo de intimidar ás forzas clasistas na véspera da folga.

• Intimidación, represión e uso de gases químicos polas forzas de represión da policía e do corpo de policía portuaria, que non conseguiron impedir que as forzas clasistas entraran no porto e protexeran a súa folga. As forzas da PAME lograron impedir a saída da grande maioría dos barcos. Algúns barcos saíron do porto “coa pistola apuntando á cabeza dos membros da tripulación” mais sen pasaxeiros nin vehículos. De feito, as forzas de represión facilitaron a súa fuxida e feriron a varios traballadores. . As propias tripulacións dos barcos xogaron un crucial papel malia a chantaxe da patronal.

• Mentiras dos medios de comunicación sobre que o PAME e as folgas son quen prexudican o turismo e non o medro da pobreza por mor das medidas gobernamentais.

As forzas clasistas protexeron con determinación e disciplina a folga na que participaron decenas de miles de traballadores.

Decenas de miles de persoas participaron na concentración da PAME fóra do Parlamento en Atenas, así como nas concentración en 60 cidades gregas contra as medidas que aumentan a idade de xubilación, recortan os salarios e as pensións, liberalizan os despedimentos, aumentan os impostos e impulsan a flexibilidade laboral mentres promoven para os próximos tres anos a conxelación dos salarios e a abolición da 13ª e 14ª pensións.

Na concentración, Yiannis Tasioulas, presidente do Sindicato de Traballadores da Construción de Atenas, dixo: «Lexitiman os crimes fronte aos nosos dereitos de seguridade. Lexitiman o crime do roubo de grande parte dos nosos ingresos e despois os ladróns acusan as súas vítimas por reaccionaren fronte aos roubos, os ladróns e os criminais.

Nós respondemos a esta lexitimidade que lei é o que é xusto para os traballadores e non os beneficios dos capitalistas. Por iso sempre nos van ter enfronte.»

A concentración da PAME en Atenas dirixiu unha chamada clasista, obreira e internacionalista á clase obreira e aos sindicatos militantes de Europa, a todos os sindicalistas europeos que loitan contra a ofensiva antiobreira feroz para a coordinación da loita e o rexeitamento da CES pactista e destas forzas que desarmaron o movemento obreiro mediante a política de conciliación co capital, da política de colaboración de clases, da submisión.

A experiencia desta dura loita de clases fai que a loita por trocos radicais sexa máis necesaria. A clase obreira produce a riqueza e debe reclamala. Os medios de produción, a riqueza, debe pasar a ser propiedade do pobo. Este obxectivo pode dar un novo impulso á loita.