Fidel Castro
CubaDebate 27/09/2010
Onte dixen o que faría de ser venezolano, expliquei que os pobres eran os que máis sufrían coas catástrofes naturais e razoei por que. Máis adiante engadín: «... onde o imperialismo domina e a oligarquía oportunista recibe unha parte dos ben e servizos nacionais, as masas non teñen nada que gañar ou perder e, ao imperio, impórtanlle un fento as eleccións» e que «Nos Estados Unidos, nin as eleccións presidenciais mobilizan máis do 50% dos que teñen dereito a votar».
Hoxe engadiría que, malia que nelas se elixe a totalidade da Cámara de Representantes, unha parte do Senado e outros importantes cargos, non logran superar esa proporción.
Preguntaba por que, en troca, empregan os seus enormes recursos mediáticos para tentaren afundir o Goberno Revolucionario Bolivariano nun mar de mentiras e calumnias. O que os ianquis queren é o petróleo de Venezuela.
O inimigo logrou unha parte dos seus propósitos: impedir que o Goberno Bolivariano contara co apoio das dous terceiras partes do Parlamento.
O imperio quizais coide que obtivo unha grande vitoria.
Penso exactamente o contrario: os resultados do 26 de setembro constitúen unha vitoria da Revolución Bolivariana e o seu líder Hugo Chávez Frías.
Nestas eleccións parlamentares a participación do electorado elevouse á máxima marca do 66.45 por cento. O imperio cos seus inmensos recursos non foi quen de impedir que o P.S.U.V., faltando 3 por adxudicaren, obtivera 95 dos 165 membros do Parlamento. O máis importante é o ingreso nesa institución dun elevado número de mozos, mulleres e outros militantes combativos e probados.
A Revolución Bolivariana ten hoxe o Poder Executivo, ampla maioría no Parlamento e un partido capaz de mobilizar a millóns de loitadores polo socialismo.
Estados Unidos non conta en Venezuela máis que con fragmentos de Partidos, ganduxados polo medo á Revolución, e groseiras apetencias materiais.
Non poderán acudir ao golpe de Estado en Venezuela como fixeron con Allende en Chile e outros países da Nosa América.
As Forzas Armadas dese irmán país, educadas no espírito e o exemplo do Liberador, que non seu seo incubou os xefes que iniciaron o procesos, son promotoras e parte da Revolución.
Tan conxunto de forzas é invencíbel. Non o vería con tanta claridade sen a experiencia vivida durante máis de medio século.
|
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.