O obxecto deste comunicado é denunciarmos a campaña de asañamento e aniquilación que está a levar a cabo o Estado fascista e terrorista español contra o Colectivo de Presos Políticos do PCE(r) e dos GRAPO.
Malia non ser nova esta situación, pois xa levamos moitos anos padecendo un meticuloso plan deseñado para que reneguemos das nosas ideas democrático-revolucionarias e para que abandonemos a nosa xusta liña de Resistencia, nos últimos tempos esa campaña medrou de maneira significativa en todos os terreos, a empezar polo xudicial. Se sempre denunciamos que os xuízos celebrados na Audiencia Nacional son unha auténtica farsa, deuse ultimamente un paso máis nese sentido coa celebración de continuas montaxes xurídico-policiais para encarcerar de por vida a Manuel Pérez Martínez, Secretario Xeral do PCE(r) ou para condenar a cadea perpetua a outros dirixentes comunistas como Juan García Martín. Habería que retroceder á época franquista, en que os tribunais militares aplicaban sen descanso as leis de “represión da masonería e o comunismo” ou as de “bandidaxe e terrorismo”, para atoparmos unha situación semellante neste terreo.
Hoxe, estas montaxes poden ter lugar non só grazas ao arsenal de leis represivas, as chamadas “antiterroristas”, das que se dotou o Estado, senón particularmente á última delas, á fascista Lei de Partidos, especialmente dedicada a criminalizar as organizacións da resistencia política, como é o caso do PCE(r), as de solidariedade cos presos políticos ou as da esquerda abertzales que no País Vasco loitan porque se recoñeza o seu programa independentista e o dereito do pobo vasco á autodeterminación. Tampouco podemos esquecer que esta lei pende como unha espada sobre o futuro de organizacións sindicais independentes, de mozos antifascistas ou de calquera outro colectivo que se radicalice á calor da loita de clases.
Os presos políticos somos os reféns con que o Estado pretende chantaxear o conxunto do movemento de resistencia organizado. Para iso, iniciou a súa política de dispersión e illamento, afastándonos centos de quilómetros do noso entorno familiar e a nos manter á maioría en réxime de absoluto illamento. Esa criminal política segue a se intensificar: impedindo as nosas comunicacións escritas, dificultando e, nalgúns casos, suprimindo as comunicacións cos familiares e amigos, impoñendo humillantes cacheos aos nosos achegados, etc.
A súa sede de vinganza semella non ter limites. Non contentos con nos impoñer decenas de anos de cárceres, o Estado fascista español inventouse a chamada Doutrina Parot, que posibilita que un gran número de presos políticos que xa cumpriran a súa condena continúen en prisión. Este é o caso de Xaime Simón Quintela, que leva máis de 25 anos encarcerado e a quen se lle prolongou por 10 anos máis. Outro tanto cómpre dicirmos da permanencia en prisión dos presos políticos gravemente enfermos, como Paco Cela Seoane, Laureano Ortega Ortega, Carmen Muñoz Martínez, Arango Riego, Mª José Baños Andújar, Isabel Aparicio Sánchez e algúns outros, cuxa liberación inmedita esiximos.
Como é lóxico, calquera preso desexa saír de prisión e nós non somos unha excepción, mais non fomos encarcerados por unha cuestión persoal, senón polas nosas ideas, e de saírmos dela será para defendermos as mesmas ideas e proxectos democrático-revolucionarios polos que no seu día fomos encarcerados, do contrario aquí seguiremos.
Por todo isto, a partir do 1 de decembro, encetaremos unha xornadas de xaxún que, nun principio, serán todas as terzas e sextas feiras, tendo moi presente que os compañeiros enfermos e os que levan máis de vinte anos en prisión e participaron en longas folgas de fame poderían empeorar o seu xa delicado estado de saúde.
Derrogación da Lei de Partidos!
Liberación inmediata dos presos políticos gravemente enfermos e dos que xa cumpriron a súa condena!
Reunificación de todos os presos do PCE(r) e dos GRAPO nunha mesma prisión!
Outubro 2010. |
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.