CIG 06/01/11
Algúns datos para comprender a gran mentira da reforma das pensións
1. O grupo de economistas que fai os informes para a Unión Europea, para a OCDE e para o Goberno, están contratados e pagados polo BBVA, Banco de Santander e CEOE.
2. No ano 1999 este grupo de economistas pronosticaban a creba das pensións para o ano 2010. No ano 2000 créase o Fondo de Reserva das Pensións, nestes 10 anos este fondo acumulou un excedente de máis de 64.000 millóns de €. No ano 2010 o superávit no 3º trimestre foi de 11.000 millóns de €, cun 14% máis de pensionistas que no ano 2000.
3. As medidas que pretende aprobar o Goberno de ampliar os anos de cálculo e a idade de xubilación, poderán reducir até un 25% a pensión nos próximos anos. Ao mesmo tempo que reforman as pensións, aprobaron reducir as cotizacións das empresas e subvencionar os despedimentos co diñeiro público. Isto representa máis diñeiro que o que aforran coa reforma das pensións.
4. Na proposta de reforma das pensións que queren aprobar incrementan o tope para as pensións máximas (banqueiros, empresarios, executivos, profesións liberais) para que poidan cobrar máis, e recortan aproximadamente un 10% as da clase traballadora. Recortan as dos pobres para darllo aos ricos.
5. O Estado Español é o que menos gasta en pensións da Europa dos 15, menos que Portugal que gasta o 11,4% do PIB*. O Estado Español gasta o 7,8%.
6. No ano 1995 o gasto en pensións no Estado Español representaba o 8,3% do PIB. No ano 2008, con 1.500.000 (un millón cincocentos mil) pensionistas máis e 2 millóns de desempregados máis que entón, o gasto é do 7,8%, un 0,5% menos.
7. Os resultados de superávit reprodúcense cada ano porque dependen do crecemento económico e do incremento anual de traballadores e traballadoras. Nos últimos 30 anos a clase traballadora creceu mais do dobre. En Galiza no ano 1980 non chegaba aos 430 mil. Hoxe pasa de 940 mil traballadores e traballadoras.
8. Na conxelación das pensións públicas no 2010, que afectou á clase traballadora, o Estado aforrou 1.530 millóns de €. Pero ao mesmo tempo perdeu 1.440 millóns de € pola desgravación fiscal que lle fai aos ricos das pensións privadas contratadas en bancos e aseguradoras .
9. Os que aproban estas medidas non reforman as súas pensións. Os deputados e senadores con 7 anos de mandato teñen asegurado o 80% da pensión máxima, (uns 30.000 € ao ano) e poden xubilarse aos 60 anos. Se perden o escano, cotízanlles até a xubilación.
10. O Estado Español triplica a media de contratación temporal precaria de Europa. Estes traballadores e traballadoras temporais nunca chegarán aos 35 anos para cobrar o 100% da pensión e teranse que xubilar mais tarde e cobrarán menos. Con menos temporalidade produciríanse máis ingresos. Ao final, os que teñen o traballo mais duro e máis precario terán a peor pensión. |
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.