|
| 11 de Setembro de 2006: a mocidade seguimos a loitar
|
| 09/09/2006 |
Manifesto da Coordinadora d´assemblées de joves de l´esquerra independentista (CAJEI)
11 de Setembro de 2006: a mocidade seguimos a loitar
Caña contra España!
Despois de case tres séculos de ocupación española, a mocidade dos Països Catalans seguimos en pé, defendendo a terra e a nosa identidade coma pobo. O 11 de Setembro, voltamos sair á rúa para facer sentir a voz dun pobo oprimido, ultraxado e condeado ao olvido. Porqué malia a represión dos Estados español e francés, o noso pobo está vivo: de Salses a Guardamar e de Fraga a Maó, a resistencia xuvenil continúa.
O Goberno español, co PP ou o PSOE á cabeza, sempre mobilizou todos os instrumentos políticos, mediáticos e militares ao seu alcance para facer desaparecer a nosa identidade e para asimilarnos coma parte do proxecto español, capitalista e uniformizador. Dividíronnos en tres territorios, silencian a nosa lingua e destruiron a nosa cultura. Baixo o gardachuvas da Constitución española, surxida da legalidade franquista, a actual rexime autonómico -incluso a última reforma dos Estatutos do Principat e valenciá- aínda nos nega os nosos máis elementais dereitos democráticos. Négannos o dereito á autodeterminación, é dicir, o dereito a decidir o noso propio futuro, pretendendo así conseguir que a nosa independencia se convirta nunha mera utopía e que o noso proxecto político continúe a ser ilegal, clandestino. Cando se refai con forza calquer voz crítica, o exército imperialista español e o uso da coacción e das montaxes policiais son as armas ás que teñen que recorrer.
Non poden esquecer a nosa historia, non poden traizoar a memoria dos nosos devanceiros que, dende a Guerra de Sucesión, pasando pola Guerra Civil e o terror Franquista, até á Transición cara esta falsa democracia, partiron as agresións españolistas, patriarcais e de clase. Eles xa forman parte do pasado. E para a mocidade catalá, o mellor xeito de homenaxealos é seguir a súa loita e esfolar o sistema do que foron víctimas.
Mais se este 11 de Setembro voltamos a saír á rúa é para denunciar o que acontece hoxe aquí. Para denunciar a gravísima situación na cal nos atopamos e o catastrófico futuro que nos agarda se non comezamos a traballar por unha alternativa que garanta o respecto ao noso pobo e aos nosos dereitos.
Porqué é precisamente hoxe que se están a construír as máis grandes, destructivas e innecesarias infraestruturas sobre o noso territorio, en contra da vontade popular e ao servizo dos intereses económicos das clases dominantes; porqué cada día son máis as ETT’s que trafican coa nosa forza de traballo; porqué é hoxe é cando as inmobiliarias están a especular coa máis intensidade, impedíndonos así o acceso a unha vivenda digna; porqué cada día son máis as e os mozas/os víctimas das deslocalizacións, dos accidentes laborais e da discriminación sexual. Som milleiros de mozas/os que nos miramos submetidas/os á ditadura patronal, que se aproveita especialment das/os xovens mais novas/os, dos rols sexuais impostos, das catastróficas condicións laborais dos países máis empobrecidos do planeta ou de calquer miseria humán que poida seguir enchendo os seus bandullos.
E somos nós, as/os xovens cataláns, as/os que temos a forza coa cal combater as inxustizas dos Estados capitalistas e que posuimos a esperanza de construír un futuro dos pobos e das persoas. Temos que comenzar de novo, mirar cara o futur e encamiñar o noso proxecto, rachando cos seus esquemas, españois, imperialistas e de clase, para alcanzar o noso soño, catalá, solidario e das masas.
Deixemos de nos conformar e plantemos cara a Espanya. Pasemos á acción. O Estado está a entrar nunha profunda crise de identidade e de coesión. A precariedade da mocidade catalá estáse a acentuar día a día. E as reformas autonómicas do PSOE non conseguiron máis que convencer ás/aos mesmas/os que hai 30 anos. Para a mocidade, a lexitimidade da España autonómica e capitalista cada día está máis cuestionada, é unha farsa. En troques, o noso proxecto, o da Esquerda Independentista no seu conxunto, está cada vez máis arraigado entre a xente nova dos Països Catalans.
Da CAJEI facemos un chamado á organización, á loita, á axitación barrio por barrio e vila por vila, á mobilización social, ao traballo de base, á combatividade e á coordinación de toda a mocidade catalá. Porqué a liberdade da nosa terra, a construción duns Països Catalans reunificados, independentes e socialistas, depende só de nós: do traballo, da loita e da vontade da mocidade catalá.
Sense Autodeterminació no hi ha democràcia
Canya contra Espanya i Canya al Capital.
Als Països Catalans, el jovent seguim lluitant,
Per la Independència i pel Socialisme.
Visca la Terra!
Ler máisEtiquetas: América Latina, Outras loitas de liberación nacional |
  |
|
|
|
|
|
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.