Evidentemente, a semente da Segunda Guerra Mundial podémola atopar no feito histórico da axuda que o imperialismo dos Estados Unidos e doutros estados imperialistas proporcionaron ao financiar a edificación do capitalismo monopolista alemán após o remate da Primeira Guerra Mundial, co obxectivo de colocar os cimentos para o avance cara ao Leste, para «afogar aos bebés bolxeviques nos seus berces», nas verbas de Churchill. O apoio a Hitler e ao seu movemento nazi continuou até o 7 de decembro de 1941.

Desde 1945, o imperialismo norteamericano sempre axudou a todos os líderes reaccionarios e fascistas do mundo.

A declaración de guerra de Inglaterra á Alemaña en 1939 foi cualificada –correctamente- por todos os movementos progresistas do mundo como a “Falsa Guerra!”

A suposta guerra de Inglaterra non era mais que guindar panfletos no canto de bombas sobre Alemaña e non saír en axuda de Polonia coa que tiñan un pacto militar. Nin Inglaterra, nin os Estados Unidos, nin Francia fixeron nada real para deter ou castigar a invasión de Polonia por Hitler. Nin Inglaterra, nin os Estados Unidos, nin Francia puxeron un pé en Polonia para axudar, malia que o goberno reaccionario de Polonia pedira a axuda dos seus “aliados”. A propaganda occidental e polaca estaban en marcha: comparar a Stalin con Hitler e cualificar á URSS de “inimigo”.

Despois de que Inglaterra e Churchill cedera a Hitler, co infame “Acordo de Múnic”, o sueste de Checoslovaquia, a URSS tentou asinar un pacto de seguridade colectiva cos países occidentais, mais estes se negaron, incitando a Hitler, asemade, para que continuara a súa agresión máis cara ao Oriente, cara á URSS!

Foi só entón, en agosto de 1939, cando a Unión Soviética se decatou do que se estaba a planificar, e co gallo de gañar tempo de cara á invasión alemá da Unión Soviética, algo que Stalin sabía perfectamente, cando se asinou o pacto de non agresión xermano-soviético. Desta maneira, a URSS tivo tempo para trasladar a súa industria ao leste da Cordilleira dos Urais, así como tamén aos xudeus soviéticos, evacuados tamén ao leste, especialmente a Tashkent e Tadjikistan, na Asia Central.

Este feito histórico de salvar aos xudeus soviéticos do fascismo hitleriano nunca foi dado a coñecer polos sionismo mundial. Por que?

Os aliados occidentais tardaron dous anos en poñer en marcha a Segunda Fronte. Alemaña concentrou máis de dous terzos do seu exército, forza aérea e toda a maquinaria de guerra na Fronte Oriental. Os soviéticos sufriron máis baixas que todos os países occidentais xuntos, ademais dunha devastación incalculábel e case 27 millóns de mortos!

Malia que a Unión Soviética mantivo a súa promesa e sumouse á loita contra os imperialistas xaponeses, desempeñando un papel decisivo na derrota do exército nipón en Manchuria, e que os Estados Unidos sabían que Xapón estaba a piques de renderse, os norteamericanos guindaron as bombas atómicas sobre Hiroshima e Nagasaki, avisando á Unión Soviética de que comezaban a Guerra Fría e tiñan a intención de ser a única superpotencia no mundo.

En 1948, as forzas da reacción en Washington comezaron a culpar ao Comunismo e a Stalin dos problemas económicos e dos crimes do capitalismo, cargándoos sobre os ombreiros de Stalin.

O anticomunismo é un crime, e parte indisolúbel desta carreira cara á dominación mundial na que participan todos as forzas reaccionarias e relixiosas, os socialdemócratas que predican o socialismo mentres comparten leito co capitalismo, e por suposto, o rico e reaccionario movemento sionista.

A Historia seguirá avanzando e ningún poder sobre a terra será quen de parar á humanidade no seu camiño cara á paz, á harmonía e ao Socialismo!