Frédéric Delorca
Atlas Alternatif
Hai dúas semanas, o 20 de maio, nunha entrevista con Le Monde, o Presidente de Eritrea, Isaias Afwerki, acusaba a Washington de atizar as diferenzas fronteirizas entres Asmara e os seus veciños, Xibutí e Etiopía, e declaraba que o proceso de democratización no país non se recuperaría se Estados Unidos non acababa co estado de guerra que mantén na zona.
1O mesmo día, o diario atlantista acusaba a Asmara de ser un réxime «intransixente e nacionalista». Debería recoñecer o xornal, porén, que nunha África onde por todas partes os estados son febles, Eritrea é unha excepción na que «a educación e o acceso á sanidade son gratuítos. O desemprego é mínimo. E a corrupción, fortemente castigada, é inexistente, así como a delincuencia e a criminalidade.»
2A forza do Estado de Eritrea constitúe sobre todo unha importante baza no contexto actual de crise alimentar malia a grande pobreza deste país, que se viu seriamente agravada pola guerra co seu veciño etíope entre os anos 1998 e 2000.
3Eritrea é obxecto de presión constantes. Xibutí, que acolle unha base francesa e outra norteamericana no seu chan, acusou recentemente ao exército de Eritrea de violar a súa fronteira norte (algo que Asmara desmentiu), e as diferenzas fronteirizas con Etiopía (cliente de Washington e que ocupa militarmente Somalia) aínda non están resoltas. O tema relixioso funciona como un instrumento do imperialismo occidental en Eritrea. No 2004, a Comisión Estadounidense para a Liberdade Relixiosa Internacional (USCIRF, nas súas siglas en inglés) –un organismo gobernamental dos Estados Unidos- enviou unha delegación a Eritrea. No 2005, incluíu a Eritrea na listaxe dos seus «países de especial preocupación», xunto con Myanmar, China, Irán, República Democrática Popular de Corea, Arabia Saudita, Sudán, Turkmenistán, Uzbekistán, Paquistán e Vietnam.
4Como consecuencia desta inscrición, Eritrea foi obxecto por parte do Departamento de Estado en setembro de 2005 dun embargo sobre as súas vendas de armas. O informe do USCIRF do 2006 reproba a desconfianza de Asmara cos grupos relixiosos baptistas, pentecostistas, evanxelistas e outros grupos cristiáns que non teñen unha implantación tradicional en Eritrea (a diferenza da Igrexa Copta e da Católica, que están institucionalizadas).
5O USCIRF, no seu último informe, apoia a creación dunha comisión de dereitos humanos “independente” (é dicir, pro occidental) en Eritrea. A Axencia Americana de Estado para o Desenvolvemento Internacional pechou as súas oficinas en Asmara o 31 de decembro de 2005 a petición do goberno de Eritrea.
As relacións coa Unión Europea, aliada dos Estados Unidos, tamén son tensas. En novembro de 2001, Eritrea expulsou ao embaixador de Italia após unha inxerencia deste último na política de regulación dos medios de comunicación. O Parlamento de Estrasburgo votou unha resolución contra o goberno de Eritrea o 7 de febreiro de 2002.
6Desde entón, a Unión Europea multiplica as súas demandas de fomento do pluralismo neste país buscando o desenvolvemento de partidos máis favorábeis aos intereses occidentais.
7Asemade, insta ao goberno de Eritrea a promover o sector privado capitalista, a liberalización do mercado e a redución dos impostos sobre as empresas.
8 Nunha época na que Washington aumenta as fontes de conflitos (Sudán, Somalia) para controlar o Corno de África e, así, o petróleo, será Eritrea para os poderes occidentais unha nova aldea de Astérix a conquistar?
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.