A Unión Europea deu unha nova mostra de canto incide a xenofobia e o racismo nos seus gobernantes, ao aprobar a denominada Lei do Retorno que criminaliza e penaliza aos migrantes indocumentados.

Indistintamente, durante los último anos, os países da UE aprobaron por separado leis que endureceron o control migratorio, poñendo aos estranxeiros indocumentados na condicións de reos da xustiza. Agora o Parlamento Europeo unificou un estatuto que amosa como a dereita gaña e afirma posicións entre os 27 estados dese bloque.

Hai unhas semanas, na Cimeira Comunidade Andina de Nacións – Unión Europea, os voceiros da Unión Europea manifestaban o interese por acordar políticas migratorias que protexan os dereitos humanos dos nosos compatriotas no vello continente: os feitos amosan o verdadeiro pensamento que alí domina, pois a lexislación en mención foi acordada con anterioridade polos ministros de Interior deses países.

Segundo esta lei, da que nin as criaturas se libran, crearanse centros especiais nos que se reterán aos indocumentados até un período de 18 meses, o que lembra aos campos de concentración cos que os nazis envileceron Europa.

Non ter visado para entrar nun país non é un delito, é simplemente unha ‘falta administrativa’, pero iso é criminalizado cando se prohibe por cinco anos o ingreso á UE aos inmigrantes que foran repatriados.

A presenza de millóns de migrantes nos Estados Unidos, Canadá e os países europeos contribuíu ao desenvolvemento e crecemento desas economías. Precisamente como expresión do segregacionismo, os traballadores migrantes foron e son sometidos a xornadas de traballo máis longas, a salarios máis baixos e ao cumprimento de actividades consideradas como non digas en moitos casos. Todo isto significou para a burguesía o aproveitamento e a obtención de niveis máis altos de explotación e enriquecemento.

Mentres eses países promovan a libre circulación de mercancías e capitais, opóñense agora á libre circulación da mercancía forza de traballo. A Unión Europea está interesada hoxe en subscribir o que denomina un Acordo de Asociación coa Comunidade Andina, que no fondo busca que os seus capitais e produtos circulen con liberdade no noso territorio. Mentres non se derrogue esa lexislación xenófoba e racista as autoridades ecuatorianas non deben asistir a esa mesa de negociacións. Aínda máis, non pode aprobarse nada que se pareza a un Tratado de Libre Comercio, semellante ao que os Estados Unidos quixeron implantar.